Een breuk in een zone in gesteente waarlangs verplaatsing heeft plaatsgevonden. Door tektoniek kan er door te hoog oplopende druk een breuk in het gesteente ontstaan. Er zijn drie soorten breuken. Bij een afschuiving is door rek een gedeelte naar beneden geschoven. Bij een opschuiving is door druk een gedeelte omhoog geschoven. Langs een breuk kan ook nog horizontale verplaatsing hebben plaatsgevonden. Door de vaak grote wrijving op breukvlakken vindt verplaatsing meestal niet gelijdelijk, maar schoksgewijs plaats. Hierdoor ontstaan aardbevingen.

Breuken worden bestudeerd in de structurele geologie.