Druipsteen is een karst verschijnsel waarbij kalk wordt afgezet in grote openingen in het gesteente. Als koolzuurhoudend grondwater met opgeloste kalk (Ca) in een holte komt, verliest het een deel van zijn opgeloste koolzuur (CO₂). Daardoor kan er veel minder kalk (Ca) opgelost blijven in het water, met als gevolg dat het neerslaat. Hierdoor ontstaan stalagmieten en stalactieten in de opening of grot. Deze groeien tot enkele centimeters per eeuw. Geologisch gezien erg snel. Uiteindelijk worden de openingen geheel opgevuld door druipsteen als het proces niet wordt onderbroken. Wereldwijd komt druipsteen algemeen voor in grotten.